21 Mart Down Sendromlular Günü
Trabzon Halk Sağlığı Müdür Vekili Şükrü Özgün, down sendromlu kişilerin kendi aralarında farklılıklar gösterebileceğini ancak çocukluğun erken dönemlerinde sağlanacak aile ve tıp desteğiyle erken müdahale ile down sendromlu bireylerin sıklıkla toplumla bütünleşik bir hayat kurabileceklerini bildirdi.
Özgün, yaptığı yazılı açıklamada, 21 Mart'ın, Birleşmiş Milletler tarafından Dünya Down Sendromlular Günü olarak kabul edildiğini belirtti.
Down sendromuna her 800 doğumda 1 oranında rastlandığını, istatistiklerin anne yaşının artışıyla bu oranın yükseldiğini gösterdiğini ifade eden Özgün, şöyle devam etti:
"Tüm dünyada 6 milyon civarında down sendromlu birey yaşamaktadır. Türkiye'de tam bir veri bulunmamakla birlikte yaklaşık 100 bin down sendromlu kişi olduğu tahmin edilmektedir. Down sendromu gebelikte tanınabilen bir genetik farklılıktır. İkili tarama testi, üçlü tarama testi, ultrasonografi ve diğer bazı tanı yöntemleri ile down sendromundan şüphelenilen gebeliklerde ileri tetkikler yapılır. Down sendromu saptanmışsa aileye ayrıntılı genetik danışmanlık verilir."
Down sendromlu bireylerin doğumdan itibaren ihtiyaç duyduğu fizyoterapist ve özel eğitim desteğine ücretsiz olarak ulaşabilmek için bebeğin tanı sonucu ile Sağlık Bakanlığının duyurduğu hastanelerden birine giderek engel derecesini ve durumunu belirten bir kurul raporu almak ve bu raporla ikamet edilen bölgedeki Rehberlik ve Araştırma Merkezine (RAM) giderek rapor çıkartmak gerektiğini kaydeden Özgün, açıklamasını şöyle tamamladı:
"İlimizde ilgili raporun alınabileceği hastaneler Trabzon Kanuni Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Trabzon Fatih Devlet Hastanesi, Of Devlet Hastanesi, Vakfıkebir Devlet Hastanesi, Akçaabat Haçkalı Baba Devlet Hastanesi ve Karadeniz Teknik Üniversitesi Farasi Hastanesi olmakla birlikte bu hastanelerden alınan raporlara itiraz halinde başvurulacak hakem hastane Trabzon Kanuni Eğitim ve Araştırma Hastanesidir. Down sendromlu kişiler kendi aralarında farklılıklar gösterebilirler ancak çocukluğun erken dönemlerinde sağlanacak aile ve tıp desteği ile erken müdahale ile down sendromlu bireyler sıklıkla toplumla bütünleşik bir hayat kurabilirler. Çocuğun gelişimi sırasında öğrendiklerini pekiştirebilmesi için günlük yaşamda fırsatlar ile hoş ve motive eden bir çevre oluşturabilmek destekleyici olmaktadır. Bu bireylerin pek çoğu doğru eğitim ve destekle bağımsız veya yarı bağımsız olarak hayatlarına devam edebildikleri gerçeği unutulmamalıdır."
Kaynak: AA
Down sendromuna her 800 doğumda 1 oranında rastlandığını, istatistiklerin anne yaşının artışıyla bu oranın yükseldiğini gösterdiğini ifade eden Özgün, şöyle devam etti:
"Tüm dünyada 6 milyon civarında down sendromlu birey yaşamaktadır. Türkiye'de tam bir veri bulunmamakla birlikte yaklaşık 100 bin down sendromlu kişi olduğu tahmin edilmektedir. Down sendromu gebelikte tanınabilen bir genetik farklılıktır. İkili tarama testi, üçlü tarama testi, ultrasonografi ve diğer bazı tanı yöntemleri ile down sendromundan şüphelenilen gebeliklerde ileri tetkikler yapılır. Down sendromu saptanmışsa aileye ayrıntılı genetik danışmanlık verilir."
Down sendromlu bireylerin doğumdan itibaren ihtiyaç duyduğu fizyoterapist ve özel eğitim desteğine ücretsiz olarak ulaşabilmek için bebeğin tanı sonucu ile Sağlık Bakanlığının duyurduğu hastanelerden birine giderek engel derecesini ve durumunu belirten bir kurul raporu almak ve bu raporla ikamet edilen bölgedeki Rehberlik ve Araştırma Merkezine (RAM) giderek rapor çıkartmak gerektiğini kaydeden Özgün, açıklamasını şöyle tamamladı:
"İlimizde ilgili raporun alınabileceği hastaneler Trabzon Kanuni Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Trabzon Fatih Devlet Hastanesi, Of Devlet Hastanesi, Vakfıkebir Devlet Hastanesi, Akçaabat Haçkalı Baba Devlet Hastanesi ve Karadeniz Teknik Üniversitesi Farasi Hastanesi olmakla birlikte bu hastanelerden alınan raporlara itiraz halinde başvurulacak hakem hastane Trabzon Kanuni Eğitim ve Araştırma Hastanesidir. Down sendromlu kişiler kendi aralarında farklılıklar gösterebilirler ancak çocukluğun erken dönemlerinde sağlanacak aile ve tıp desteği ile erken müdahale ile down sendromlu bireyler sıklıkla toplumla bütünleşik bir hayat kurabilirler. Çocuğun gelişimi sırasında öğrendiklerini pekiştirebilmesi için günlük yaşamda fırsatlar ile hoş ve motive eden bir çevre oluşturabilmek destekleyici olmaktadır. Bu bireylerin pek çoğu doğru eğitim ve destekle bağımsız veya yarı bağımsız olarak hayatlarına devam edebildikleri gerçeği unutulmamalıdır."