Sanatçılar topluma örnek oldu

Sanatçılar toplu organ bağışında bulundu.

Sanatçılar topluma örnek oldu
TRT'nin beğenilen dizisi olan  Bahar Dalları oyuncuları,  dizide organ naklini işlerken, topluma örnek olmak için organlarını da bağışladılar.

Dünyanın en önemli sorunlarından biri olan "organ nakli" konusuna değinen öyküsü, mesajları ve güçlü oyuncu kadrosuyla dikkat çeken dizi, toplumsal konulara duyarlı yaklaşımıyla sanat dünyasına öncülük ediyor.

Organ Bağış Haftası nedeniyle Eyüp Ensari Konağı'nda düzenlenen basın toplantısında Tarık Akan, Rutkay Aziz, Zeki Alasya, Vahide Gördüm, Altan Gördüm, Levent Ülgen, Cezmi Baskın ve ‘Bahar Dalları' oyuncuları Altan Erkekli, Levent Özdilek, Gözde Kansu, Başak Daşman, Tarık Ündüz, Burak Önal, Nurcan Eren, Ümit Olcay, Selçuk Sazak, Aslı İçözü ve Mehmet Mehmetov toplu organ bağışında bulundu. Sanatçılar, organ bağışının önemine değinerek şöyle konuştular:

Tarık Akan: Organ bağışı konusunda Avrupa'daki çağdaş ülkeler bunu kanunlarla aşmış ve biri bağış yaptığı zaman hiç kimse karışamaz. Mal benim malımdır ve ben öldüğüm zaman her şeyim devletindir. Bu yasanın bir an önce çıkması gerek ve bu sorun olmaktan çıkar.

Altan Erkekli: Organ bağışı çok gerekli ve önemli. Türkiye'de herkes ölürken kendine ait kavramları bırakırken organlarını da bağışlayarak geride kalanlara mutluluklar sunması istiyoruz.

Rutkay Aziz: Bahar Dalları dizisinin böyle bir olayı ekranlara taşımasına yürekten katılıyorum. Buna seyircinin de sahip çıkmasını istiyorum. Gördüğüm bir afiş dikkatimi çekti. Annesi genç bir evlada demiş ki, cennetteki ağabeyin seni hayata bağışladı. Şimdi hayattaki ağabeylerin ve ablaların hayata katkısı gündeme gelsin diliyorum.

Zeki Alasya: Organ bağış kartı verildi. Kartta 'ölümümden sonra bir başkasının yaşamına yardımcı olmak istiyorum' diye yazıyor. Şimdi istemiyorum diyen bir vatandaş, devlet adamı olabilir mi?. Ölümümden sonra bir başkasının yaşamasına yardımcı olmak istiyorum.

Vahide Gördüm: Ben bir engellinin çocuğuyum. Annem görme engelliydi bu yüzden çocukluğum bu sıkıntılar içinde geçti. Hep çocukken annemin gözlerini başka bir şekilde açtırtabilir miyiz diye soruyorduk. O dönemlerde organ nakli çok zordu. Bu yüzden o sıkıntıyı çok iyi biliyorum. Daha sonra da babam ayaklarını kaybetti. 84 yılında organlarımı bağışladım. Bir kez daha burada olmak bu hassasiyetimi göstermek istedim. (HT)